Χαμηλή Αυτοεκτίμηση στην Εφηβεία

Υπάρχουν μέρες που κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη και δεν σου αρέσει τίποτα.
Μέρες που νιώθεις λίγος. Που πιστεύεις πως οι άλλοι είναι πιο ικανοί, πιο όμορφοι, πιο "φτιαγμένοι" για να πετύχουν.

Και όσο κι αν προσπαθείς, πάντα υπάρχει μέσα σου μια φωνή που ψιθυρίζει:
“Δεν είσαι αρκετός.”

Αυτή η φωνή δεν είναι η αλήθεια. Είναι φόβος, σύγκριση, κούραση.
Κι όμως, γίνεται ο τρόπος με τον οποίο βλέπεις τον εαυτό σου καθημερινά.

Τι σημαίνει χαμηλή αυτοεκτίμηση στους εφήβους

Η χαμηλή αυτοεκτίμηση στην εφηβεία είναι πιο κοινή απ’ όσο φανταζόμαστε.
Δεν σημαίνει απαραίτητα “δεν αξίζω”. Μπορεί να είναι επίσης:
– “Δεν είμαι τόσο καλός όσο οι άλλοι.”
– “Φοβάμαι να προσπαθήσω γιατί μπορεί να αποτύχω.”
– “Δεν με προσέχει κανείς, άρα μάλλον δεν έχω σημασία.”

Και το πρόβλημα είναι πως αυτές οι σκέψεις, αν δεν ειπωθούν, γίνονται… αλήθεια μέσα σου.

Πώς βοηθά ένας ψυχολόγος για εφήβους

Ένας ψυχολόγος για εφήβους δεν θα σου πει “σκέψου θετικά”.
Θα είναι εκεί για να δει μαζί σου από πού προέρχεται αυτή η φωνή που σε υποτιμά.
Θα σε βοηθήσει να την αμφισβητήσεις. Και να δώσεις χώρο σε μια άλλη:
τη φωνή που αναγνωρίζει την αξία σου, έστω και διστακτικά.

Η στήριξη εφήβων σε αυτή τη φάση δεν είναι απλώς ψυχολογική “βοήθεια”.
Είναι πράξη φροντίδας. Είναι μια βαθιά υπενθύμιση ότι είσαι αρκετός, έτσι όπως είσαι.

Σιγά σιγά, αρχίζεις να βλέπεις

Δεν αλλάζει η εικόνα εαυτού σου από τη μία στιγμή στην άλλη.
Αλλά αλλάζει.
Όταν αρχίσεις να σε αντιμετωπίζεις με καλοσύνη. Όταν πάψεις να συγκρίνεσαι συνέχεια. Όταν αρχίσεις να βλέπεις τα μικρά που κάνεις — και να τους δίνεις αξία.

Αυτό είναι ψυχική υγεία στην εφηβεία: όχι τέλεια ισορροπία, αλλά χώρος για να είσαι εσύ.

Μιχάλης Πιλάβιος MA – Ψυχοθεραπεία Εφήβων