Ψυχολόγος για Εφήβους: Όταν η Εφηβεία Ζητά Στήριξη και Κατανόηση
Η εφηβεία. Μια περίοδος αλλαγών, εντάσεων, αναζητήσεων και — πάνω απ’ όλα — ανάπτυξης.
Ως γονείς, φίλοι, παιδαγωγοί ή και ίδιοι οι έφηβοι, όλοι έχουμε βρεθεί στη στιγμή εκείνη που η σύγχυση μοιάζει πιο δυνατή απ' την κατανόηση. Οι φωνές μέσα μας μιλούν δυνατά: “Ποιος είμαι; Γιατί νιώθω έτσι; Κανείς δεν με καταλαβαίνει…”
Κι όμως, αυτή η εσωτερική φωνή, όσο ακανόνιστη κι αν ακούγεται, είναι συχνά η αρχή της αυτογνωσίας.
Τρία βασικά ερωτήματα που απασχολούν τους εφήβους:
Αξίζω; (Η αναζήτηση αυτοεκτίμησης)
Ακούγομαι; (Η ανάγκη για σύνδεση και αποδοχή)
Τι γίνεται με το άγχος; (Οι πιέσεις του σχολείου, των σχέσεων, των κοινωνικών προσδοκιών)
Και εδώ έρχεται ο ρόλος του ψυχολόγου για εφήβους — όχι ως «διορθωτής» ή «κριτής», αλλά ως συνοδοιπόρος. Κάποιος που μπορεί να ακούσει πίσω από τις λέξεις, να βοηθήσει τον έφηβο να επεξεργαστεί σκέψεις, να εντοπίσει το άγχος και να δώσει χώρο στο συναίσθημα.
Τι προσφέρει ένας ψυχολόγος για εφήβους;
Ασφάλεια – Έναν χώρο χωρίς ετικέτες, όπου ο έφηβος μπορεί να είναι απλώς… ο εαυτός του.
Κατανόηση – Όχι μόνο με λόγια, αλλά με σιωπές, βλέμμα, υπομονή.
Εργαλεία – Όχι έτοιμες λύσεις, αλλά ερωτήσεις που οδηγούν στη λύση. Ενδυνάμωση, όχι εξάρτηση.
Γονείς: Πώς ξέρω αν το παιδί μου χρειάζεται υποστήριξη;
Αν παρατηρείς:
Συχνές μεταπτώσεις στη διάθεση
Απομόνωση
Απότομες αλλαγές στις σχολικές επιδόσεις ή τις συνήθειες ύπνου/φαγητού
Έντονο άγχος ή χαμηλή αυτοεκτίμηση
Τελικά, τι χρειάζεται ένας έφηβος;
Όχι τέλειες απαντήσεις. Όχι κανόνες. Όχι πίεση να «γίνει κάτι».
Αυτό που χρειάζεται είναι χώρος, φροντίδα και την αίσθηση ότι κάπου, κάπως, ανήκει.
- Η εφηβεία είναι γέφυρα, οι γονείς κρατούν τα θεμέλια κι οι έφηβοι μαθαίνουν να περπατούν μόνοι.
