Θυμός στην εφηβεία: Δεν είναι το πρόβλημα — είναι σήμα

Υπάρχουν μέρες που δεν αντέχεις να σε ρωτήσουν “τι έχεις”.
Που σε ενοχλούν όλα. Οι φωνές, η σιωπή, οι άλλοι, ο εαυτός σου.
Και νιώθεις ένα βάρος μέσα σου — σαν κάτι να ψάχνει διέξοδο.

Αυτό λέγεται θυμός.
Και όχι — δεν είναι πρόβλημα χαρακτήρα.
Δεν είναι επειδή “έχεις νεύρα”.
Ο θυμός στην εφηβεία είναι φυσιολογικός, ανθρώπινος, και συχνά… παρεξηγημένος.

Όταν είσαι έφηβος, συμβαίνουν πολλά μαζί:

• το σώμα σου αλλάζει

• οι προσδοκίες μεγαλώνουν

• οι λέξεις δεν φτάνουν

Ο θυμός είναι μηχανισμός προστασίας.
Είναι τρόπος να πεις: "Δεν αντέχω άλλο!"
Ή και: "Ακούστε με!"

• Δεν είσαι “κακός” επειδή θύμωσες.

• Δεν είσαι “δύσκολος” επειδή αντέδρασες έντονα.

• Είσαι άνθρωπος που δεν ξέρει ακόμα πώς να εκφράσει όσα νιώθει — και αυτό είναι εντάξει.

Ο θυμός δεν χρειάζεται να σε τρομάζει.
Χρειάζεται να τον παρατηρείς.
Να τον καταλαβαίνεις.
Να τον ακούς πριν σε παρασύρει.

Μπορεί να κρύβει από κάτω:

• απογοήτευση

• ντροπή

• αίσθημα απόρριψης

• ή απλά το “δεν αντέχω άλλο να με πιέζετε”

Και όσο πιο πολύ τον καταπιέζεις, τόσο πιο έντονος γίνεται.

Δεν χρειάζεται να “κόψεις” τον θυμό σου.
Χρειάζεται να βρεις πώς να του δώσεις φωνή χωρίς να πληγώσεις ούτε εσένα, ούτε τους άλλους.

🖊️ Γράψε.
🎧 Βάλε μουσική που σε ξεμπλοκάρει.
🚶‍♂️ Περπάτησε.
🗣️ Πες σε κάποιον που εμπιστεύεσαι: “Δεν είμαι καλά, αλλά δεν ξέρω γιατί.”

Ο θυμός σου δεν σε ορίζει.
Είναι κομμάτι σου — όχι όλο εσύ.
Και μέσα από αυτόν, μπορείς να σε καταλάβεις καλύτερα.