Διαχείριση συναισθημάτων στην εφηβεία: Δεν είσαι υπερβολικός — είσαι ζωντανός

Έρχονται στιγμές που νιώθεις ότι είσαι έτοιμος να “σκάσεις”.
Ένα σχόλιο, μια πίεση, μια άκυρη στιγμή — και μέσα σου ξεχειλίζει κάτι που δεν ξέρεις πώς να το σταματήσεις.

Μπορεί να θυμώνεις.
Μπορεί να θες να αποσυρθείς.
Μπορεί να νιώθεις ότι κανείς δεν σε καταλαβαίνει πραγματικά.

Αυτό λέγεται συναίσθημα.
Και στην εφηβεία… γίνεται πολύ πιο δυνατό απ’ όσο περίμενες.
Όχι γιατί έχεις “κάτι”, αλλά γιατί νιώθεις πιο βαθιά απ’ ό,τι είχες μάθει να αντέχεις.

Το πρόβλημα δεν είναι ότι νιώθεις πολλά.
Το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν σου έμαθε πώς να τα κρατήσεις χωρίς να πνιγείς.

Η διαχείριση συναισθημάτων στην εφηβεία δεν σημαίνει να τα “κόβεις”.
Σημαίνει να τα καταλαβαίνεις.
Να τα αναγνωρίζεις.
Να μην τους δίνεις το τιμόνι — αλλά ούτε και να τα πετάς από το αυτοκίνητο.

Το να νιώθεις δεν είναι αδυναμία.
Είναι ένδειξη ζωής.
Και το να προσπαθείς να το διαχειριστείς, είναι σημάδι ωριμότητας — όχι σημάδι ότι “κάτι δεν πάει καλά”.

  • Πάρε μια ανάσα όταν σε κυριεύει ο θυμός.

  • Μίλα, όταν αρχίζει να χτίζεται κάτι μέσα σου.

  • Γράψε — έστω δύο σειρές — αντί να τα κρατάς όλα μέσα.

  • Μην ντρέπεσαι για το ότι νιώθεις πολύ. Ντροπή είναι να παριστάνεις ότι δεν νιώθεις τίποτα.

Τα συναισθήματά σου δεν είναι εχθροί.
Είναι κομμάτια σου που ζητούν να ακουστούν.

Previous
Previous

Θυμός στην εφηβεία: Δεν είναι το πρόβλημα — είναι σήμα

Next
Next

Ποιος είμαι; Η ερώτηση που φοβάσαι να ρωτήσεις — αλλά όλοι τη σκέφτονται