Η Σημασία του Να Νιώθουμε τα Συναισθήματα μας

Σε έναν κόσμο που μας μαθαίνει να προχωράμε γρήγορα,
να “είμαστε δυνατοί”,
να μαζεύουμε ό,τι πονάει και να το κρύβουμε,
το να νιώθεις τα συναισθήματά σου μοιάζει με πράξη επαναστατική.

Μα το αληθινό θάρρος δεν είναι να τα αγνοείς.
Είναι να τα επιτρέπεις.

Όταν Δεν Νιώθουμε, Χανόμαστε

Κάθε συναίσθημα που αποφεύγουμε δεν εξαφανίζεται.
Μετακινείται πιο βαθιά.
Και από εκεί, αρχίζει να ζητά προσοχή με άλλους τρόπους:
κόμπο στο σώμα, άγχος, θυμό, αποσύνδεση.

Το συναίσθημα είναι μήνυμα.
Και όταν το αγνοούμε, το μήνυμα μεγαλώνει.

Να Νιώθουμε Δεν Σημαίνει να Πνιγόμαστε

Σημαίνει να δίνουμε χώρο.

Χώρο στη λύπη να μας μαλακώσει.
Χώρο στη χαρά να μας θυμίσει τι μας κινεί.
Χώρο στον φόβο να μας δείξει τι έχει ανάγκη στήριξης.
Χώρο στον θυμό να μας αποκαλύψει τα όρια που ξεπεράστηκαν.

Όταν ακούμε, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε.
Και όταν καταλαβαίνουμε, αρχίζουμε να θεραπεύουμε.

Τα Συναισθήματα Δεν Χρειάζονται Διόρθωση

Χρειάζονται …
Να τα δούμε.
Να τα ονομάσουμε.
Να τα αφήσουμε να κινηθούν μέσα μας χωρίς να τα σπρώχνουμε ή να τα υπαγορεύουμε.

Κάθε συναίσθημα έρχεται για έναν λόγο —
όχι για να μας σπάσει,
αλλά για να μας δείξει κάτι για εμάς.

Μια Απαλή Υπενθύμιση

Το να νιώθεις δεν είναι αδυναμία — είναι τρόπος να επιστρέφεις στον εαυτό σου.
Είναι γέφυρα προς την αυτογνωσία, την αυθεντικότητα και τη σύνδεση.

Και καμιά φορά,
το πιο θεραπευτικό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε δεν είναι να καταλάβουμε γιατί νιώθουμε έτσι,
αλλά απλώς να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να νιώσει.

Εκεί, μέσα σε αυτή την αποδοχή,
γεννιέται η αλλαγή.
Η απελευθέρωση.
Και η αληθινή παρουσία στον εαυτό μας.